Bestaande werken
Geen aanvullende eisen.
Cultuurhistorische verkenning
In de cultuurhistorische verkenning worden de aanwezige elementen en structuren gewaardeerd in de categorieën ‘geen waarde’, ‘waarde’, ‘hoge waarde’ en ‘zeer hoge waarde’. Op basis van de classificatie kan het strategisch plan worden opgesteld voor de belangrijke en/of relevante waarden.
- De verkenning gaat ten minste in op:
- De bij de verkenning betrokken personen en instanties
- De vooraf geraadpleegde, bestaande informatie over aanwezige waarden, zowel materieel als immaterieel
- De afbakening van het verkende gebied met zowel gebieds- als systeemgrenzen
- De cultuurhistorische waardering van elementen
- De resultaten worden uitgedrukt in de classificaties ‘geen waarde’, ‘waarde’, ‘hoge waarde’ en ‘zeer hoge waarde’
- Toetsing van het effect van ingrepen op cultuurhistorische waarden
Voor de waardering van de elementen en structuren zijn de volgende selectiecriteria gebruikt:
- Kenmerkendheid/representativiteit: kenmerkendheid is vaak het criterium op grond waarvan een eerste selectie plaatsvindt. Een object, element of structuur is immers van belang als het kenmerkend is voor de historische bouwkunde, historische stedenbouwkunde of voor de landschapsvormende functies binnen de historische geografie.
- Samenhang: de mate waarin de aanwezige objecten, elementen en structuren een ruimtelijke en/of functionele relatie met elkaar hebben (ensemblewaarde).
- Zichtbaarheid: de mate waarin een object, element of structuur waarneembaar of herkenbaar is.
- Gaafheid: de mate waarin een object, element of structuur in hoofdvorm en detaillering nog aanwezig is.
- Zeldzaamheid: de mate waarin een object, element of structuur altijd schaars is geweest of schaars is geworden in gemeentelijke context.
Geen cultuurhistorische waarden
Wanneer is vastgesteld dat er géén sprake is van cultuurhistorische waarden in het gebied met de classificatie ‘waarde’ of hoger, kunnen er geen punten worden toegekend.
Vergroten cultuurhistorische waarden
Het vergroten van de waarde kan bijvoorbeeld worden gerealiseerd door een van de volgende maatregelen, deze zetten zich in om de zichtbaarheid en contact met de waarden te vergroten:
- Het resultaat ter beschikking te stellen middels een lokale, regionale of landelijke publieke instelling die daarvoor is ingericht zoals een stads- of gemeentelijk archief, een regionaal of nationaal cultuurhistorisch centrum
- Het vastleggen in een monument
- Het laten opnemen in een historische collectie en/of museum
- Het laten opnemen in een lokaal cultuurhistorisch jaarboek
- Het vastleggen in een publicatie
- Het publiceren op een bij het publiek bekende en publiek toegankelijke website (zie ook bij Referenties)
- Het uitdragen door middel van visualisaties, ‘virtual’ en ‘augmented reality’ toepassingen, evenementen of ‘story telling’.
- Andere inrichting van de openbare ruimte/architectuur
- Branding van een wijk (historisch verhaal van de plek inzetten voor de identiteit), citymarketing en toeristisch-recreatieve toepassingen
Erkende instantie c.q. gekwalificeerd persoon
Een instantie of persoon die aantoonbaar kennis heeft van en ervaring met cultuurhistorische waarden, de wetgeving daaromtrent en de wijze waarop een inventarisatie dient te worden uitgevoerd en waarop cultuurhistorie kan worden gewaardeerd. Dit kan o.a. een beleidsmedewerker van de gemeente, cultuurhistoricus, een adviseur cultuurhistorie zijn of voor archeologie een KNA gecertificeerd bedrijf.