BREEAM-NL Nieuwbouw en Renovatie 2014 v1.01

Het volgende toont aan dat aan de criteria wordt voldaan:

In de natuurrapportage wordt het potentieel voor plant- en diersoorten van de locatie in beeld gebracht, waarbij dit potentieel is gerelateerd aan de omgeving (regionale ligging) van de bouwlocatie. Dit betekent concreet dat bijvoorbeeld een bouwlocatie nabij de duinen potentieel van waarde kan zijn voor plant- en/of diersoorten van duinsystemen.

In de natuurrapportage dient eveneens een paragraaf opgenomen te zijn waarin aanbevelingen staan om het duurzame medegebruik van plant- en diersoorten te stimuleren. Dit wordt gerealiseerd door voor plant- en diersoorten de geschikte omstandigheden te creëren, oftewel een geschikte habitat te creëren.

 Een erkend ecoloog bevestigt na voltooiing van het bouwproject (in de natuurrapportage) dat maatregelen zijn genomen waardoor soorten van Tabel 2 en/of 3 (van de Algemene Maatregel van Bestuur) van de Floraen faunawet en/of de Rode Lijst duurzaam van het gebouw of van de open ruimte rond het gebouw gebruik kunnen maken. Omdat het gaat om een voorspelling van toekomstig duurzaam gebruik, dient onderbouwd te worden waarom de maatregelen naar verwachting succesvol zullen zijn. De ecoloog zal op basis van expert judgement oordelen of voldoende is ondernomen, en relateert dit aan het ecologische potentieel van de locatie. Let op: de betrokken ecoloog zal dus moeten inschatten of een punt verdiend wordt aan de hand van de door de opdrachtgever/ontwikkelaar gedane inspanning. Deze inspanning dient onder andere gerelateerd te worden aan het ecologische potentieel van de locatie (opgesteld in de natuurrapportage ten behoeve van LE 3). Hiervoor wordt gekozen omdat harde en kwantitatieve eisen moeilijk zijn op te stellen in de ecologie.

 Het eerste punt is behaald.

 Er zijn voor minimaal drie soorten en/of soortgroepen met verschillende biotoopeisen maatregelen genomen.

Maatregelen worden uitgevoerd die van betekenis kunnen zijn voor bijzondere of zeldzame natuur(waarden) op regionale schaal. Dit betekent bijvoorbeeld het realiseren van een ecologische verbindingszone en het bijdragen aan doelstellingen voor nabijgelegen Natura 2000- of EHS-gebieden. Voor het behalen van deze credit is maatwerk nodig op lokaal niveau, en de inschatting dient door een onafhankelijk en erkend ecoloog gemaakt te worden

De erkende ecoloog zal na voltooiing van het bouwproject op basis van expert judgement oordelen en verklaren (in de natuurrapportage) of er voldoende maatregelen getroffen zijn, en relateert dit aan het ecologische potentieel van de locatie.

Erkend ecoloog

Voor de definitie van een erkend ecoloog gaat BREEAM uit van de definitie die de RVO (de dienst van het ministerie van EZ dat vergunningen en ontheffingen verleent met betrekking tot de Flora- en faunawet) hanteert. Een erkend ecoloog is een persoon die:

1. op hbo-, dan wel universitair niveau een opleiding heeft genoten met als zwaartepunt (Nederlandse) ecologie, en/of

2. als ecoloog werkzaam is voor een ecologisch adviesbureau dat is aangesloten bij het netwerk Groene Bureaus en/of

3. zich aantoonbaar actief inzet op het gebied van de soortenbescherming en is aangesloten bij de daarvoor in Nederland bestaande organisaties (zoals Das en Boom, VZZ, RAVON, Vogelbescherming Nederland, Vlinderstichting, Natuurhistorisch genootschap, KNNV, NJN, IVN, EIS Nederland, FLORON, VOFF, SOVON enz.).

Habitat

De plaats waar een organisme voorkomt die voldoet aan bepaalde biotische (levende) en abiotische (niet-levende) factoren die een bepaald organisme nodig heeft om te overleven.

Natuurrapportage

Een door een ecoloog opgestelde rapportage, waarin alle relevante ecologische informatie rond een bouwproject is vastgelegd (zie Bijlage 1 voor een voorbeeld van de inhoud van een dergelijke natuurrapportage). Dit document wordt opgesteld en bijgewerkt gedurende het gehele bouwproces door een erkend ecoloog, van locatiekeuze tot beheer van de groene ruimte. In Bijlage 1 staat aangegeven welke informatie in een dergelijke natuurrapportage dient opgenomen te worden.

De voorgestelde methodiek voor het al dan niet toekennen van punten is niet waterdicht, omdat de (wellicht subjectieve) inschatting van een individu doorslaggevend is. Er zijn echter redenen om toch op deze manier de punten toe te kennen: 

• Er wordt gerekend op het professionele en onafhankelijke oordeel van een professional. Dit geldt ook wanneer ecologische onderbouwingen worden gegeven bij juridische kwesties. 

• Het alternatief, waarbij wordt uitgegaan van de absolute meetbaarheid van ecologische waarde, is niet realistisch en dus niet wenselijk.

• Er is ruimte voor creativiteit en motivatie.

• Er wordt uitgegaan van een positieve instelling van de opdrachtgever/ontwikkelaar.

• De inspanning die wordt vereist is meetbaar (in de vorm van een natuurrapportage), en op zichzelf al zeer waardevol.

Maatregelen van betekenis voor zeldzame natuurwaarde op regionale schaal

Dit betekent bijvoorbeeld: het realiseren van een ecologische verbindingszone of het bijdragen aan doelstellingen voor nabijgelegen Natura 2000- of EHS-gebieden. Regionale schaal kan breder geïnterpreteerd worden dan ‘erkende’ natuurgebieden. Gemeentelijke groenstructuren kunnen voor sommige soorten ‘regionaal’ zijn, vanuit de soort gezien.

• Besluit Rode Lijsten flora en fauna, 5 november 2004, http://mineleni.nederlandsesoorten.nl/get?site=lnv.db&view=lnv.db&page_alias=zoekwet&show=legislationList&legislation=Rode%20Lijsten.
• Rode Lijsten, Milieu & NatuurCompendium, http://www.milieuennatuurcompendium.nl/indicatoren/nl1333-Rodelijsten.html?i=2-8.
• Netwerk Groene Bureaus (NGB), http://www.netwerkgroenebureaus.nl/.
• Nederlands-Vlaamse Vereniging voor Ecologie, http://www.necov.org/.
• Nationaal Pakket Duurzaam Bouwen B392/S392/U392.

Relevante wet- en regelgeving

• Richtlijn 97/11/EG.
• Richtlijn 2001/42/EG.
• Wet milieubeheer (Wm).
• Richtlijn strategische milieubeoordeling.
• De Vogelrichtlijn en de Habitatrichtlijn zijn richtlijnen van de Europese Unie die aangeven welke soorten en natuurgebieden (habitats) beschermd moeten worden door de lidstaten. Deze twee richtlijnen worden in Nederland vertaald naar de Natuurbeschermingswet (Nb-wet) en de Flora- en faunawet (Ff-wet). De Nb-wet is bestemd voor gebiedsbescherming, terwijl de Ff-wet de soortbeschermingsaspecten van de Nederlandse natuur betreft.