BREEAM-NL Nieuwbouw en Renovatie 2014 v2.0

Het volgende toont aan dat aan de criteria wordt voldaan:

De mate van daglichttoetreding per onderscheiden gebouwfunctie voldoet voor alle verblijfsruimten (met een mimumumpercentage voor het te beoordelen vloeroppervlak volgens Tabel 12) aan:

• Een gemiddelde daglichtfactor hoger dan de minimumwaarden uit Tabel 12.
• Een uniformiteitsverhouding van ten minste 0,4 of een puntdaglichtfactor van minimaal 0,8% (voor ruimten met een transparant dak zoals atria een uniformiteitsverhouding van minimaal 0,7 of een puntdaglichtfactor van minimaal 1,4%).

Tabel 12: Minimumgrenswaarden gemiddelde daglichtfactor per onderscheiden gebouwfunctie

Het volgende criterium toont een voorbeeldige prestatie aan en maakt het mogelijk 1 innovatiepunt te verdienen voor deze BREEAM-NL-credit

1. Bewijs toont aan dat voor de in Tabel 12 genoemde gebouwfuncties wordt voldaan aan een gemiddelde daglichtfactor van minimaal 3,0%.

Uitbreiding van bestaande gebouwen

Voor uitbreiding van bestaande gebouwen telt bij de beoordeling van deze credit alleen het gedeelte van de uitbreiding.

Casco

Deze credit kan alleen voor cascobouw toegepast worden als de benodigde gegevens van de daglichtopeningen (o.a. LTA) bekend zijn. Bij nieuwbouw mag voor vloeren, (lichte) wanden en (licht) plafond respectievelijk een forfaitaire reflectiefactor van 0,3, 0,7 en 0,8 worden aangehouden.

Alle gemeenschappelijke en reeds ingerichte huurdersdelen moeten voldoen aan de eis. In geval van casco oplevering kan met een plausibele indeling in verbljfsgebieden en verblijfsruimten, waarbij is aangesloten op de indeling conform bouwvergunningaanvraag, in combinatie met bovenstaande forfaitaire waarden het percentage beoordeeld worden berekend.

Greenlease

Verhuurder dient in de greenlease op te nemen dat de gebieden die niet als verblijfsruimte zijn gemarkeerd niet door de gebruiker als verblijfsruimte mogen worden gebruikt.

Onderwijs

De sportzaal bij een school mag buiten beschouwing worden gelaten.

Woningen

Als alternatief voor criteria-eis 1.1, kan tevens voldaan worden aan het vertrekdiepte criterium "d/w + d/HW < 2/(1-RB)".

• d = diepte van ruimte
• w= breedte van ruimte
• W = raamhoogte (hoogte bovenzijde raam vanaf de vloer)
• RB = gemiddelde reflectiefactor van oppervlaktes in de achterste helft van de ruimte

Onderstaande tabel geeft voor verschillende waardes van 'w' en 'W' en 'RB' de resulterende maximale diepte van een ruimte 'd' aan. 

Gemiddelde reflectiefactor (RB) voor vertrekdiepte criterium

De refelctiefactor wordt bepaald door de kleur en de textuur van het materiaal. De gemiddelde refectiefactor is de naar rato van het oppervlak verrekende reflectiefactoren. Voor vloeren, (lichte) wanden en (licht) plafond mag respectievelijk een forfaitaire reflectiefactor van 0,3, 0,7 en 0,8 worden aangehouden.

Gebouwfunctie

De gebruiksfunctie van ruimten in een gebouw, volgens de definities van het Bouwbesluit.

Gemiddelde daglichtfactor

Verhouding van de gemiddelde verlichtingssterkte (van daglicht) op een werkvlak in de ruimte en de gelijktijdig – in het open veld – optredende verlichtingssterkte buiten op een horizontaal vlak uitgaande van een bewolkte hemelkoepel (overcast sky – Commission Internationale de l’Eclairage).

Puntdaglichtfactor

De puntdaglichtfactor is de verhouding tussen de verlichtingssterkte (van daglicht) in een specifiek punt op het werkvlak in een vertrek en de gelijktijdig – in het open veld – optredende verlichtingssterkte buiten op een horizontaal vlak uitgaande van een bewolkte hemelkoepel (overcast sky – Commission Internationale de l’Eclairage). De minimale puntdaglichtfactor is de laagste puntdaglichtfactor in de ruimte die zich niet binnen een halve meter van een muur bevindt. Computersimulaties met een gevalideerd daglichtberekeningsprogramma zijn noodzakelijk om puntdaglichtfactoren te berekenen.

Uniformiteitsverhouding

De verhouding tussen de minimumverlichtingssterkte (van daglicht) op het werkvlak in een verblijfsruimte (of de minimumdaglichtfactor) en de gemiddelde verlichtingssterkte (van daglicht) op hetzelfde werkvlak (of de gemiddelde daglichtfactor).

Verblijfsruimte

Ruimte bestemd voor het verblijven van mensen gedurende ten minste een aaneengesloten periode van 30 minuten per dag dan wel waarin voor de betreffende gebruiksfunctie kenmerkende activiteiten plaatsvinden. Een verblijfsruimte voldoet aan de minimumcriteria ten aanzien van oppervlakte en hoogte uit het Bouwbesluit.

Verlichtingssterkte

De hoeveelheid licht die valt op een oppervlakte-eenheid gemeten in lux.

Werkvlak

Het horizontale, verticale of hellende vlak waarin de visuele taken uitgevoerd worden. Voor een werkvlak wordt normaal gesproken uitgegaan van een horizontaal vlak, voor bijvoorbeeld kantoren op 0,7 m en voor de industrie op 0,85 m boven het vloeroppervlak. 

Gelijkwaardigheid van verblijfsruimten

Een minimaal deel van het totaal te beoordelen vloeroppervlak van alle verblijfsruimten moet voldoen aan de eisen. Indien bepaalde verblijfsruimten echter gelijkwaardig zijn wat betreft de daglichttoetreding (zoals afmetingen, vorm, raamoppervlak, transmissiefactor, hemelzichthoek, reflectiefactoren enz.) hoeft de daglichtberekening slechts voor één van de gelijkwaardige ruimten uitgevoerd te worden. Op kopieën van ontwerptekeningen en op een overzicht van alle verblijfsruimten dient duidelijk aangegeven te zijn voor welke verblijfsruimten daglichtberekeningen uitgevoerd zijn en welke verblijfsruimten gelijkwaardig aan elkaar zijn.

Percentage van het te beoordelen oppervlak

Minimaal deel van het totaal te beoordelen vloeroppervlak van alle verblijfsruimten dat voldoet aan de crediteis voor de gemiddelde daglichtfactor. Als in totaal zes ruimten van elk 150 m² (in totaal 900 m²) beoordeeld dienen te worden dan moet 720 m² aan de daglichtfactoreis voldoen. Dat is gelijk aan 4,8 ruimten. Het aantal ruimten dient in dat geval altijd naar boven afgerond te worden; in dit geval dienen vijf ruimten aan de crediteis te voldoen.

Verblijfsruimten waar het daglicht binnentreedt via andere verblijfsruimten

Verblijfsruimten die uitsluitend daglicht van een andere verblijfsruimte ontvangen, en die van deze andere verblijfsruimte zijn gescheiden door middel van een binnenwand die voor ten minste 50% bestaat uit helder glas of ander lichtdoorlatend materiaal, worden voor de toepassing van deze credit als één verblijfsruimte beschouwd. Deze binnenwand en de specifieke eigenschappen (LTA) dienen te worden meegenomen in het daglichtmodel.

Andere dan of afwijkende vormen van ramen voor daglichttoetreding

Andere dan of afwijkende vormen van ramen voor daglichttoetreding, bijvoorbeeld dakramen, bovenlichten, gematteerd glas, lichtkoepels, ‘solar tubes’, ‘sun pipes’ e.d. tellen mee bij de bepaling van de daglichtfactor en de uniformiteitsverhouding, mits de bijdrage aan de daglichttoetreding integraal is berekend met een gevalideerd daglichtberekeningsprogramma.

Kantoortuinen

Verkeersroutes binnen kantoortuinen zijn toegestaan en behoeven niet te worden meegenomen in de daglichtberekeningen mits duidelijk is dat hier geen werkplekken zijn gelegen (voorbeelden zijn andere kleur vloerbedekking, verlaagd plafond).

Belemmeringen

In afwijking van de NEN 2057 moeten bij de modellering de werkelijke belemmeringen meegenomen worden. Dit betekent dat ook de belemmeringen veroorzaakt door de omliggende percelen moeten worden meegenomen.

BREEAM gaat hierin verder dan het Bouwbesluit, waarin vanuit het oogpunt van gelijke monniken, gelijke kappen altijd met een minimale belemmeringsfactor gerekend moet worden. 

• Average daylight factor: a simple basis for daylight design, Information Paper 15/88, Building Research Establishment, Watford, UK.
• NEN 2057: Daglichtopeningen van gebouwen - Bepaling van de equivalente daglichtoppervlakte van een ruimte